Tracklista: Violin Concerto in D major, Op. 61 1. I. Allegro ma non troppo 00:22:58 2. II. Larghetto 00:10:38 3. III. Rondo: Allegro 00:10:04 Violin Concerto in E minor, Op. 64 4. I. Allegro molto appassionato 00:12:15 5. II. Andante 00:07:00 6. III. Allegretto non troppo - Allegro molto vivace 00:06:48
Tracklista: CD 1 1. Midtown Higashi 2. East 3. Tabo 4. Living In America 5. Daydreamer 6. The Golden Age 7. Streetcorner Paradise 8. Come To Me 9. You And Me 10. Thousand Cranes CD 2 1. Time On The Nile 2. Cry Of The Sea 3. Turning Point 4. Island World 5. Ribbon In The Sky 6. With This Heart 7. Autumn Moon 8. Kazen 9. Providence 10. One Of Us
„Cold Spring Fault Less Youth” to album duetu Mount Kimbie, który tworzą Dominic Maker i Kai Campos. Jest to także ich debiut w barwach Warp Records. Ta druga w ich dorobku płyta długogrająca, ukazuje się trzy lata po premierze ciepło przyjętego „Crooks & Lovers”. „Nowe rzeczy są mniej ograniczone pod względem kompozycji niż piosenki, które tworzyliśmy do tej pory” - mówi Maker. „Całość wyprodukowana została przy pomocy komputera, ale partie perkusji i instrumentów perkusyjnych są teraz dużo bardziej „żywe”, zarówno pod względem samych rytmów jak i płynności. Jeśli chodzi o brzmienie, jest potężniejsze niż to, co robiliśmy do tej pory. Uważam, że to ciągle jest delikatny materiał, ale o mocniejszym brzmieniu w porównaniu do poprzedniego albumu. Wpłynął na to fakt, że przez ostatnie dwa lata graliśmy dużo koncertów. Tę różnicę zauważyli też recenzenci. The Guardian nazwał Cold Spring Fault Less Youth potężniejszym i bardziej wyrazistym niż ich debiut z 2010 roku.” – dodaje.
Na swojej pierwszej płycie, "Hard Twelve" (2005) Beat Assailant intrygująco połączył style i rytmy z południa USA z stylami i beatami Paryża, które poznał podczas dłuższego pobytu w stolicy Francji na początku dekady. Nawiązując raczej do tradycji spod znaku Afriki Bambaaty i DJ Kool Herca niż do powielanych bez końca hiphopowych wzorców z list przebojów, artysta na swych dwóch następnych płytach, "Imperial Pressure" (2008) i wydanej właśnie "Rhyme Space Continuum" znacznie poszerzył granice swych muzycznych eksploracji, w oryginalny sposób wprowadzając do tradycji miejskiej muzyki (tak rodem z Atlanty, jak i Paryża) elementy jazzu, funku, soulu, rocka, elektro i muzyki świata. Zdaniem krytyków, twórczość Beat Assailanta jest rzadkim na współczesnej hiphopowej scenie oryginalnym głosem i -być może - nadzieją na przyszłość dla gatunku, który w zatrważającym tempie uległ komercjalizacji oraz stylistycznej standaryzacji i uniformizacji.
Tracklista:1. Tiento No. 65, Lleno, De Quinto Tono2. Tiento No. 109, De Contras De Ocho Tono3. Tiento No. 126, De Clarines De Sexto Tono4. Verso No. 61, Sobre Ave Maris Stella, De Primero Tono5. Tiento No. 4, Partido De Mano Derecha Sobre Ave Maris Stella, De Primero Tono6. Verso No. 62, Sobre Ave Maris Stella, De Primero Tono7. Tiento No. 15, De Falsas, De Quinto Tono8. Tiento No. 97, Partido De Mano Izquierda, De Tercero Tono9. No. 23010. No. 23211. No. 25712. No. 23313. No. 262, Partido De Dos Bajos14. No. 277, De Ecos15. No. 25616. No. 28617. No. 261, Partido De Dos Bajos18. No. 26719. No. 23120. Tiento No. 42, Partido De Dos Tiples, De Cuarto Tono21. Tiento No. 16, Lleno, De Quinto Tono22. Tiento No. 24, Lleno, De Ocho Tono23. Passacalles No. 4, De Cuarto Tono24. Tiento No. 10, Lleno, De Tercero Tono
Sony Classical zaprasza do wysłuchania utworów Sergiusza Prokofiewa w znakomitym wykonaniu Deutsches Symphonie-Orchester Berlin pod dyrekcją Tugana Sokhieva. Usłyszymy Suitę symfoniczną z filmu „Porucznik Kiże” op. 60, słynną symfonię „klasyczną” oraz symfonię nr 7.W całej twórczości Prokofiewa zaobserwować można charakterystyczne dla jego stylu cechy: ogólna antyromantyczność, nieustępliwość rytmiki, gwałtowna dynamiczność, liryzm, humorystyczne w intencjach cytowanie znanych zwrotów melodyczno-harmonicznych, uchwytność melodyki, ogólna przejrzystość założeń i mistrzowska precyzja ich realizacji.
Tracklista: 1. Somebody Prayed for Me2. The Living Waters3. I Don't Want No Trouble at the River (Feat. When Great Trees Fall)4. A Prayer for the World. Song 235. This Place Inside Where I Can Rest6. Mercy Mercy Me (The Ecology)7. Oh, Sankofa8. Second Line Blues9. Wholy Holy10. Same Ol', Same Ol' Love11. IDK, But I'm LOL!12. Operator/Jesus On the Mainline/I Don't Know What You Come to Do13. Sweet Sweet Honey14. We Have Come This Far By Faith
Pod koniec ubiegłego milenium nie było modniejszego, ani lepszego zespołu żeńskiego nad All Saints. Natalie, Nicole, Mel i Shaznay założyły swoją grupę w Londynie w połowie lat 90-tych w nadziei, że uda im się dorównać przebojowym, a zarazem autentycznym zjawiskom amerykańskim w rodzaju SWV czy TLC. Debiutantki same pisały swoje piosenki, samodzielnie się stylizowały i tworzyły muzykę, która podobała się zarówno wielbicielom aktualnych trendów, publiczności festiwalowej, jak i masowemu odbiorcy muzyki pop. Od chwili ukazania się we wrześniu 1997 roku debiutanckiego singla All Saints, ciętego manifestu zespołu o tytule ‘I Know Where It’s At’, grupa przez następne trzy lata odnosiła coraz większe sukcesy. Każdy z ośmiu singli kwartetu znalazł się w pierwszej dziesiątce list przebojów, a pięć z nich zdobyło pierwsze miejsce. Dwa ciepło przyjęte przez krytykę albumy zespołu sprzedały się w ponad 10 milionach egzemplarzy na całym świecie. "Studio 1” to pierwszy po pięcioletniej przerwie nowy album All Saints zawierający 12 utworów. Płytę promuje singiel ‘Rock Steady’ - napisany przez Shaznay Lewis i Grega Kurstina (Peaches, Beck, Lily Allen).
Tracklista: 1. Bon Voyage2. Southern Comfort Zone3. Beat This Summer4. Outstanding in Our Field (Feat. Dierks Bentley, Roger Miller & Hunter Hayes)5. Pressing On a Bruise (Feat. Mat Kearney)6. I Can't Change the World7. Onryo8. Karate (Feat. Charlie Daniels)9. Death of a Married Man (Feat. Eric Idle)10. Harvey Bodine11. Tin Can On a String12. Death of a Single Man13. The Mona Lisa14. Accidental Racist (Feat. LL Cool J)15. Runaway Train16. Those Crazy Christians17. Officially Alive18. Yankee Doodle Dixie19. Facebook Friends20. Get Even21. Southern Comfort Zone
„Ultramagnetic” to czwarty studyjny album łódzkiego zespołu Power of Trinity. Płyta zawiera 11 kawałków, które powstały w czasie wielkich zmian, zarówno tych zespołowych, jak i prywatnych. Zmian na lepsze, z nową jakością, świeżym spojrzeniem, ale tez doświadczeniem. Produkcję po raz drugi muzycy powierzyli Agimowi Dżeljilji. Agim to świetny człowiek, którego zaangażowanie i pomysły okazały się nie do przecenienia. Reszta z nas dojrzała i liczymy, że doświadczenie plus świeżość dały doskonałą mieszankę „Ultramegnetic”, która przyciągnie wasze zmysły i ciała – komentuje Paweł Wochna. Muzyka grana przez grupę charakteryzuje się oryginalnym stylem poprzez łączenie gatunków rock, dub, reggae i elektroniki. Debiutancka płyta zespołu „11" znalazła się na liście 10 najważniejszych polskich debiutów ostatniej dekady według magazynu „Teraz Rock”. Drugi album „Loccomotiv” zyskał miano jednej z najpopularniejszych polskich płyt rockowych 2011 roku. Singiel „Chodź ze mną” podbił playlisty wielu stacji radiowych, a liczba jego odtworzeń w serwisie YouTube to niemal sześć milionów. W roku 2012 zespół zdobył prestiżowe Grand Prix Orange Warsaw Festival. Na początku września 2014 odbyła się premiera trzeciego, doskonale przyjętego przez krytyków i fanów, studyjnego krążka „Legorock”.