Religijna muzyka czeskiego kompozytora epoki baroku Jana Dismasa Zelenki tworzącego na dworze saskim w Dreźnie w pierwszej połowie XVIII wieku. Na płycie utwory napisane na głos solo z towarzyszeniem orkiestry. Wykonawcy to Alex Potter - kontratenor i zespół Capriccio Baroque Orchestra.
Tracklista: CD 1 1. St. Ignatius 2. 504 3. Drowning In The Days 4. Miss Molly 5. Dancing With Tears 6. 4 Leaf Clover 7. Wish The Worst 8. Old 97's Theme 9. Doreen 10. Hands Off 11. Mama Tried 12. Stoned 13. If My Heart Was A Car 14. Desperate Times 15. Ken's Polka Theme CD 2 1. St. Ignatius 2. Drowning In The Days 3. Making Love With You 4. Stoned 5. Dancing With Tears 6. Ivy 7. Eyes For You 8. Crying Drunk 9. Victoria 10. Old 97's Theme Spgeddi 11. Alright By Me 12. Desperate Times
7 maja 1824 w wiedeńskim Kärntnertortheater po raz pierwszy została wykonana IX Symfonia d-moll op. 125 Ludwiga van Beethovena. Praca nad nią zajęła kompozytorowi dziesięć miesięcy, poprzednią symfonię napisał zaś…dziesięć lat wcześniej. Wilhelm Furtwängler wyróżniał się swoim talentem muzycznym już w wieku 7 lat. Ojciec Wilhelma, Adolf (1853-1907) – światowej sławy archeolog - zadbał o doskonałą edukację dla syna, którą uwieńczyły studia muzyczne i humanistyczne. Na dyrygenckim podium zadebiutował w wieku lat 20. Wkrótce otrzymał posadę w Mannheim, a od 1922 roku kierował dwoma najważniejszymi orkiestrami w Niemczech: Filharmonią Berlińską i Lipskim Gewandhausem (w obu przypadkach był następcą legendarnego Artura Nikischa). Szybko zdobył sławę i kolejno objął stanowiska szefa orkiestry wiedeńskiej, festiwalu w Salzburgu i festiwalu wagnerowskiego w Bayreuth. W roku 1933, po dojściu do władzy nazistów, Wilhelm Furtwängler występował w obronie muzyków pochodzenia żydowskiego, przez co szybko został zmuszony do ustąpienia ze swoich stanowisk. Mimo to nie zdecydował się na opuszczenie Niemiec, jak uczyniło wiele innych osób, ale pozostał na stanowisku szefa Berlińskich Filharmoników do końca wojny. Wielokrotnie koncertował również z innymi niemieckimi orkiestrami, także na terenach okupowanych (np. w Paryżu), co było powodem licznych kontrowersji. Po II wojnie światowej został oskarżony o współdziałanie z partią nazistowską, sąd jednak oczyścił go z zarzutów. Mimo tego wyroku, USA zakazały Furtwänglerowi działalności koncertowej na swoim terytorium. Dyrygent osiadł w Szwajcarii. Nagrywał i koncertował z sukcesami w Bayreuth, Rzymie, Londynie, Salzburgu i Sztokholmie. Dużo nagrywał. Od 1947 (formalnie od 1952) powtórnie dyrygent Berlińskich Filharmoników, niestety stan jego zdrowia coraz częściej uniemożliwiał mu pracę dyrygenta. Zmarł w roku 1954 w Baden-Baden. Jego następcą został Herbert von Karajan. Tracklista: CD 1 1. Beethoven: Symphony No. 9 in D Minor, Op. 125 'Choral': I. Allegro ma non troppo, un poco maestoso - Wilhelm Furtwängler CD 2 1. Beethoven: Symphony No. 9 in D Minor, Op.125 'Choral': III. Adagio molto e cantabile - Andante moderato - Wilhelm Furtwängler
Tracklista:1. Back2back2. Friends With Money3. I Got This4. Get Over It5. Do It All6. Juice7. Scriptures8. Think Good Thoughts9. DNF10. Too Thoughtful11. Doing His Thing12. What I'm Thinking13. Mamma14. Something15. Enough Said
Tracklista:1. Robolution2. Hellevator3. Breed of Evil4. Dark Redeemer5. Attack of the Demon6. Screwdriving Away7. The Son of Satan8. Rest in Pain
Tracklista: 1. Alive to the grave 2. Deadly wind 3. Running 4. Mean streak 5. Falling from grace 6. Waysted 7. Fears garden 8. Die a heart attack 9. Corruption 10. Opus 9
Tracklista:LP 1 Side A1. Long Tall Sally2. Good Golly Miss Molly3. Baby Face4. All Night Long5. Ain't Nothin' Happenin'6. The Girl Can't Help It7. Keep A Knockin'Side B1. Slippin' And Slidin'2. Early One Morning3. She Knows How To Rock4. Every Hour5. Send Me Some Lovin'6. Boo Hoo Hoo Hoo7. She's Got It LP 2 Side C1. Tutti Frutti2. Ain't Nothin' Happenin'3. Lucille4. By The Light Of The Silvery Moon5. Oh Why?6. Kansas City7. I Got ItSide D1. Rip It Up2. Jenny, Jenny3. Can't Believe You Wanna Leave4. I'm Just A Lonely Guy5. Wonderin'6. Ohh! My Soul7. Hey-Hey-Hey-HeyLP 3 Side E1. Ready Teddy2. Baby3. All Around The World4. Miss Ann5. Directly From My Heart To You6. Shake A Hand7. Heebie JeebiesSide F1. Whole Lotta Shakin' Goin' On2. Chicken Little Baby3. True, Fine Mama4. Joy, Joy, Joy (Down In My Heart)5. The Most I Can Offer6. I'm In Love Again (with The World Famous Upsetters)7. Every Night About This Time (with The World Famous Upsetters)
Zespół powstał jesienią 1994 roku w Kopenhadze podczas czterodniowego sympozjum muzyków "Encounter Festival". Sekcją tego tria jest dwóch znakomitych duńskich muzyków: Peter Friis Nielsen - bas, oraz Peter Ole Jorgensen - perkusja. Wspólny dorobek tego duetu został udokumentowany w postaci szeregu wydanych albumów płytowych, należy również dodać, że, na co dzień stanowią sekcje rytmiczną znanego niemieckiego saksofonisty Petera Brotzzmana oraz francuskiego gitarzysty Marca Ducret. Podczas koncertu trio zaprezentuje nowy program. Podstawę do improwizacji tworzą kompozycje trojga muzyków. Jest to bez wątpienia bardzo ciekawe zjawisko muzyczne, prezentujące zderzenie dwóch kultur, współczesnej muzyki improwizowanej słowiańskiej i skandynawskiej. Mikołaj Trzaska - kompozytor, saksofonista, klarnecista basowy. Współzałożyciel grupy Miłość, jeden z głównych filarów "sceny yassowej", lider Łoskotu. Współpracował z Lesterem Bowie, Peterem Brotmannem, Jochnem Tchicai, Tomaszem Stańko, Noelem Akchote oraz Joe Giardullo. Autor kilkudziesięciu płyt. Początek jego sukcesu zapoczątkowała współpraca z duetem instrumentalno-kompozytorskim, Marcinem i Bartłomiejem Olesiami. Obecnie uważany jest za jednego z najciekawszych i najwybitniejszych poszukujących muzyków jazzowych w Polsce. Peter Friis Nielsen - bass. Urodzony 1948 w Kopenhadze (Dania). Czołowy basista sceny skandynawskiej. Współpracował z takimi wielkimi saksofonistami jak: John Tchicai i Evan Parker. Współpracował także z bardzo dobrze znaną w Polsce, perkusistką, Marilyn Mazur, ponadto pracował z Marciem Ducret. Louisem Moholo, Kennethem Knudsen, Lotte Anker, Hasse Poulsen, Jesperem Zeuten, Pierre Dorge. Peter Ole Jorgensen - perkusja, producent, kompozytor. Jest obecnie jedną z najważniejszych postaci (freeform/improscene) skandynawskiej sceny muzyki improwizowanej. Jest uczestnikiem takich składów jak; Sweetheart in a Drugstore, David Thomas & Foreigners, The Wild Mans Band z Peterem Brotzmannem, Cockpit Music, Global Guaranty Orchestra, Ghost In The Machine z Evanem Parkerem a takze Dog God. Miał okazję współpracować i nagrywać z takimi muzykami jak: David Moss, Phil Minton, Axel Dorner, Steve Lacy, Mats Gustafsson, Thomas Lehn, John Tchicai, Frank Lowe, David Thomas, Evan Parker, Alan Silva, Pat Thomas, Peter Brotzmann, Johannes Bauer, David Moss, Herb Robertson, & Sirone. Najnowsza płyta wydana nakładem skandynawskiej wytwórni Ninth World Music zawiera 14 niezbyt długich, ale bardzo wyrazistych i zróżnicowanych kompozycji. Całość nagrana w czerwcu 2006 w Ninth World Studios pozwala skonfrontować wrażeniami z wcześniejszymi nagraniami koncertowymi. diapazon.pl: Komentując relację z gdańskiego koncertu Mikołaja Trzaski z Trio X pozwoliłem sobie skonstatować, iż rzeczony saksofonista definitywnie wkroczył do panteonu wybitnych współczesnych muzyków jazzowych. Ta płyta jest tak zwaną kropką nad ?i?. Posłuchajcie, a zrozumiecie?. To już czwarta płyta Trzaski z Friisem Nielsenem, pierwsza z Joergensenem w ramach jego świetnego duńskiego wydawnictwa Ninth World Music (polecam prawie cały katalog!). Każda następna jest lepsza od poprzedniej i dowodzi wciąż niebywałego progresu w grze muzyka znad Wisły. To znakomita okazja, by dogłębnie poznać trzaskowe środki wyrazu, by choć płyta firmowana jest zespołowo, to gry Mikołaja jest tu najwięcej. Wspaniała płyta! Kolejną kropką nad ?i? niech będzie wspólna płyta Trzaski z Joe McPhee i Jayem Rosenem! Ciekaw jestem, czy jedyny papierowe pismo jazzowe w Polsce w ogóle odnotuje fakt ukazania się tych wydawnictw, pośród zalewu wydawnictw naszych lokalnych odtwórczych gwiazdek dżezowych. Na rozkładówkę nie liczę. autor: Andrzej Nowak
Utwory klawesynowe francuskich kompozytorów epoki baroku Louisa Marchanda i Jean-Philippe'a Rameau w wykonaniu klawesynisty Christophe'a Rousset.
Po wydaniu dwóch świetnie przyjętych płyt ze swoim pierwszym zespołem, Taste, oraz występem na Isle of Wight w 1970 roku, Rory Gallagher opuścił macierzystą formację, by skupić się na karierze solowej. Imienny debiut solo wydano w 1971 roku. W przesłuchaniach do nagrań wzięli udział najlepsi ówcześni muzycy, w tym m.in. Noel Redding i Mitch Mitchell – basista i perkusista z The Jimi Hendrix Experience. Ostatecznie Gallagher zdecydował się na współpracę z dwoma muzykami z Belfastu: Wilgarem Campbellem (perkusja) oraz Gerrym McAvoyem (bas). Najważniejsze utwory z krążka to "Laundromat", "I Fall Apart" i "Sinner Boy".